павыходзіць, ✂; зак.

  1. Выйсці адкуль-н., пакінуць межы чаго-н. — пра ўсіх, многіх.

    • Людзі павыходзілі з хат.
    • П. з акружэння.

  2. Быць выдадзеным, надрукаваным — пра ўсё, многае.

  3. Выйсці замуж — пра ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)