павадыр, ✂, м.

Той, хто водзіць каго-н., дапамагае каму-н. ісці.

  • Сляпы сляпому не п. (прыказка).
  • П. мядзведзя.
  • Сабакі-павадыры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)