павадок назоўнік | мужчынскі род
Кароткі повад, а таксама рэмень, на якім водзяць сабак.
- Узяць сабаку на п.
- Ісці на павадку ў каго (размоўнае неадабральнае) — знаходзіцца ў залежнасці ад каго-н.
|| прыметнік: павадковы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)