паўзверх, прысл.

  1. прысл. Вышэй за паверхню чаго-н., над кім-, чым-н.

    • Глядзець п.

  2. прыназ. Ужыв. з назвамі месца або прадмета, над паверхняй якіх што-н. размяшчаецца, адбываецца, рухаецца.

    • Вада ішла п. лёду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)