паўтара, м. і н. і паўтары, ж., ліч.

Лік, колькасць чаго-н., роўная адзінцы з палавінай.

  • Паўтара года.
  • Паўтары шклянкі.
  • Паўтара вядра.
  • Паўтара сутак.

|| прым. паўтарачны, ✂.

  • П. ложак (па шырыні сярэдні паміж двухспальным і аднаспальным).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)