Verbum

паўстаць, ✂; зак.

1. Узняцца на барацьбу з кім-, чым-н., супраць каго-, чаго-н., узняць паўстанне.

   • Народ паўстаў супраць царызму.

2. супраць чаго. Не згаджаючыся, пярэчачы, выступіць супраць чаго-н. (высок.).

   • П. супраць несправядлівасці.

3. перан. Узнікнуць у памяці, ва ўяўленні.

   • У думках паўстала ўсё ранейшае жыццё.

4. З’явіцца перад вачамі, паказацца.

   • Перад намі паўстала цікавая карціна.

|| незак. паўставаць, ✂.