паўлін, ✂, м.

Птушка сямейства фазанавых са стракатым апярэннем надхвосця ў самцоў.

|| прым. паўлінавы, ✂.

  • Варона ў паўлінавым пер’і (перан. пра чалавека, які імкнецца здавацца важнейшым, чым ёсць на самой справе; іран.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)