патухлы, ✂.

  1. Які перастаў гарэць, свяціць.

    • Патухлая зорка.

  2. перан. Цьмяны, без жыцця (пра вочы, погляд).

    • Патухлыя вочы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)