Verbum

патрапіць, ✂; зак. (разм.).

1. у каго-што, на што.

   • Папасці, пацэліць.
   • Не п. рукой у рукаў.

2. Апынуцца дзе-н., трапіць куды-н.

   • Як ты сёння патрапіла аж у горад?

3. Дагадзіць.

   • Яму цяжка п.

4. з інф. Змагчы, здолець зрабіць што-н.

   • Я не патрапіў дакладна адказаць ім.

|| незак. патрапляць, ✂.