патрабаванне, ✂,
-
гл. патрабаваць. -
Выражаная ў рашучай, катэгарычнай форме просьба аб тым, што павінна быць выканана, на што ёсць права.
- На першае п.
-
Правіла, умова, абавязковая для выканання.
- Выкананне патрабаванняў статута.
- Тэхналагічныя патрабаванні на выраб дэталі.
-
мн. Унутраныя патрэбнасці, запатрабаванні.- Чалавек без усялякіх патрабаванняў.
-
Афіцыйны дакумент з просьбай аб выдачы чаго
-н. , накіраванні каго-, чаго-н. куды-н. - П. на дровы.
- П. на маладых спецыялістаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)