Verbum

патоп, ✂, м.

1. Паводле біблейскай легенды: паводка, якая за грахі людзей затапіла нібыта ўсю зямлю.

   • Сусветны п.
   • Пасля нас хоць п.! (каб толькі нам было добра; неадабр.).

2. Разводдзе, паводка; пра многа разлітай вады дзе-н. (разм. жарт.).

   • У нізінах вясною — цэлы п.
   • Што тут за п. у вас у хаце?

|| прым. патопны, ✂.