пасвяціць​1, ✂; зак.

  1. гл. свяціць.

  2. каго (што) у што. Пазнаёміць з чым-н. патаемным, не ўсім вядомым.

    • П. сяброўку ў сваю тайну.

|| незак. пасвячаць, ✂.

|| наз. пасвячэнне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)