паследак, ✂, м. (разм.).

  1. Апошняе дзіця ў сям’і.

  2. мн. Рэшткі чаго-н.

    • Даесці паследкі.

◊

  • На (самы) паследак — у апошнюю чаргу, на самы канец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)