пашчаслівіць, ✂ і пашчаслівіцца, ✂; безас.; зак..

Пра спрыяльны збег акалічнасцей для каго-н.

  • Яму пашчаслівіла быць вучнем славутага вучонага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)