парнік, ✂, м.

Род цяпліцы ў выглядзе нізкіх градак, пакрытых зашклёнымі рамамі або празрыстай плёнкай, для вырошчвання расады, ранняй агародніны і пад.

|| прым. парніковы, ✂.

○

  • Парніковы эфект (спец.) — павышэнне сярэднегадавой тэмпературы з-за забруджання атмасферы чалавекам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)