паркан, ✂, м.

Агароджа з бярвёнаў, штыкецін або мураваная.

|| памянш. парканчык, ✂.

|| прым. парканны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)