парастак, ✂, м.

  1. Маладая галінка, сцябло расліны з лісцем, якое вырасла ад больш старога сцябла ці ствала, або малая галінка, якая вырасла ад кораня асноўнай расліны.

    • Маладыя парасткі на старым ствале.

  2. Сцябло расліны ў самым пачатку яго развіцця з насення.

    • Насенне пусціла парасткі.

  3. звычайна мн., перан., чаго. Першае праяўленне, пачатак чаго-н., зародак.

    • Парасткі новага.

|| прым. парасткавы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)