парасон, ✂, м.

  1. Прыстасаванне для засцярогі ад дажджу або сонца ў выглядзе замацаванага на доўгай ручцы пры дапамозе складаных спіц акруглага кавалка тканіны.

  2. Стрэшка над чым-н.

  3. Суквецце, у якога ўсе кветкі размешчаны ў адной плоскасці.

|| памянш. парасонік, ✂.

|| прым. парасоністы, ✂ і парасонавы, ✂.

  • Парасоністая пальма.
  • Парасонавыя расліны (морква, пятрушка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)