парадокс, , м. (кніжн.).

  1. Думка, меркаванне, якое разыходзіцца з агульнапрынятымі поглядамі і на першы погляд нібы супярэчыць разумнаму сэнсу.

    • Гаварыць парадоксамі.
  2. З’ява, якая здаецца неверагоднай і нечаканай.

|| прым. парадаксальны, .

  • П. вывад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)