Verbum

парадак, ✂, м.

1. Наладжаная сістэма размяшчэння чаго-н., належны стан чаго-н.

   • У пакоі поўны п.
   • Навесці п. дзе-н.
   • Усё ў парадку (усё так, як належыць).
   • Для парадку (для падтрымання парадку, для захавання прынятых правіл, фармальнасцей).
   • Сваім парадкам (як заўсёды, як звычайна).

2. Паслядоўны ход чаго-н.

   • Расказаць усё па парадку.
   • П. дня (пералік пытанняў, якія неабходна абмеркаваць на пасяджэнні).
   • У рабочым парадку (у ходзе работы).

3. Спосаб, метад, рэжым чаго-н.

   • П. аплаты працы.
   • П. галасавання.
   • Завесці новыя парадкі.

4. Вайсковае пастраенне.

   • Баявы п.
   • Рухацца паходным парадкам.

5. Разнавіднасць, тып чаго-н.

   • Пытанні агульнага парадку.

6. У матэматыцы: лікавая характарыстыка той або іншай велічыні.

   • Крывая другога парадку.

○

• Парадак слоў — у граматыцы: размяшчэнне членаў сказа, якое вызначаецца сінтаксічнай нормай або камунікатыўным заданнем маўлення.

|| памянш. парадачак, ✂.