папусціць, ; зак.

  1. што і у чым. Уступіць, адмовіцца ад чаго-н.

    • Я свайго не папушчу.
  2. Адпусціць, аслабіць, зрабіўшы даўжэйшым.

    • П. канцы вяроўкі.
  3. чым. Кінуць з размаху (разм.).

    • П. каменем.

|| незак. папускаць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)