папраўка назоўнік | жаночы род

  1. гл. паправіцца, -ць.

  2. Змена, дадатак, якія папраўляюць што-н.

    • П. да тана.
    • Жыццё ўносіць свае папраўкі.

|| прыметнік: паправачны.

  • П. каэфіцыент.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)