папрашайнічаць, ✂; незак. (разм.).

Быць, паводзіць сябе папрашайкам (-ай).

|| наз. папрашайніцтва, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)