Verbum

папера назоўнік | жаночы род

1. Матэрыял для пісьма, а таксама для іншых мэт, які вырабляецца з драўніннай ці анучнай масы.

2. Афіцыйнае пісьмовае паведамленне, дакумент; рукапіс.

   • Штабныя паперы.
   • Каштоўныя паперы (грашовыя дакументы).
   • Корпацца ў паперах.

Фразеалагізмы:

• Застацца на паперы — пра рашэнне, якое не выконваецца.
• Папера ўсё вытрымае (іранічны сэнс) — ужыв. у знач.: напісаць можна ўсё, але не заўсёды ажыццяўляецца тое, пра што напісана.

|| памяншальная форма: паперка.

|| зніжальная форма: паперчына.

|| прыметнік: папяровы.