папавадзіць (папаводжваць) дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Вадзіць доўга, неаднаразова; павадзіць многа каго-, чаго-н.

  • Колькі ён папавадзіў (-воджваў) турыстаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)