папахварэць (папахворваць) дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

Хварэць доўга, неаднаразова.

  • П. у час эпідэміі грыпу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)