пано назоўнік | ніякі род | нескланяльнае
-
Паверхня на сцяне, столі, акаймаваная рамкаю, бардзюрам, арнаментам, гладкая або з жывапіснымі, скульптурнымі відарысамі.
-
Карціна на палатне, якая пастаянна займае які-н. участак сцяны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)