панцыр назоўнік | мужчынскі род
-
Даўней: металічнае адзенне для засцярогі тулава ад удараў халоднай зброі.
- Рыцары ў панцырах.
-
Цвёрдае покрыва некаторых жывёлін.
- Чарапашы п.
|| прыметнік: панцырны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)