панцыр, ✂, м.

  1. Даўней: металічнае адзенне для засцярогі тулава ад удараў халоднай зброі.

    • Рыцары ў панцырах.

  2. Цвёрдае покрыва некаторых жывёлін.

    • Чарапашы п.

|| прым. панцырны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)