панаводзіць, ✂; зак.

  1. Навесці, прывесці ў вялікай колькасці.

    • П. дзяцей у хату.

  2. Цэлячыся, накіраваць на каго-, што-н. у вялікай колькасці.

    • П. пісталеты ў цэль.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)