панарама, , ж.

  1. Від мясцовасці з вышыні.

    • П. горада.
  2. Вялікіх памераў карціна з аб’ёмнымі прадметамі на першым плане, змешчаная ўнутры круглага будынка з верхнім асвятленнем.

    • П. Мінскага катла.
  3. Аптычная прылада для павелічэння дакладнасці наводкі гарматы (спец.).

|| прым. панарамны, .

  • Панарамнае кіно (шырокаэкраннае кіно з увагнутым экранам).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)