панаколваць, ​✂; зак.

  1. чаго. Накалоць многа чаго-н.

    • П. дроў.

  2. Пракалоць у многіх месцах.

    • П. слівы для варэння.

  3. Насадзіць на што-н. вострае ўсё, многае. або ўсіх, многіх.

    • П. матылёў на шпількі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)