панакладаць (панакладваць)

дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Накласці на што-н. ці куды-н. вялікую колькасць чаго-н.

    • П. дроў на машыны.

  2. Аблажыць многіх падаткамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)