панакідаць (панакідваць) дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. чаго. Накідаць многа чаго-н.

    • П. смецця на падлогу.

  2. Накінуць, уздзець адно за другім усё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)