пан, , м.

  1. У дарэвалюцыйнай Расіі і ў капіталістычных краінах: чалавек з прывілеяваных класаў (памешчык, дваранін і пад.), а таксама зварот да яго.

    • Сядзець як пан або панам (перан. гультаяваць, нічога не рабіць; разм.).
    • Жыць як пан або панам (перан. жыць у дастатку і бяздзейнасці; разм.).
  2. Пра чалавека, які ўхіляецца ад працы сам і мае моду перакладваць работу на іншых (разм.).

  3. Форма ветлівага звароту да афіцыйных прадстаўнікоў або грамадзян іншых краін.

    • Паважаныя дамы і паны!

|| ж. пані, .

|| прым. панскі, .

  • П. двор.
  • Панскія замашкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)