палымнець, ✂; незак.

  1. Ярка гарэць, палаць; знішчацца ў агні.

    • Хаты палымнелі ў агні.

  2. Набываць колер полымя; вылучацца колерам полымя, яркай чырвонай афарбоўкай.

    • На ўсходзе палымнела зара.
    • Палымнее чырвоная рабіна (перан.).

  3. Пакрывацца румянцам.

    • Палымнее твар.

  4. перан. Быць ахопленым якім-н. моцным пачуццём.

    • П. сэрцам.
    • Палымнее агонь помсты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)