палонка, ✂, ж.

  1. Незамерзлае або ўжо расталае месца на ледзяной паверхні ракі, возера.

    • Конь праваліўся ў палонку.

  2. Адтуліна, прасечаная ў лёдзе ракі, возера і пад.

    • Лавіць рыбу ў палонцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)