палка назоўнік | жаночы род
Зрэзаны тонкі ствол або тоўстая галіна без сукоў, што ўжыв. як апора пры хадзьбе і для іншых мэт, а таксама ўвогуле прадмет такой формы.
- Ісці, абапіраючыся на палку.
- Сукаватая п.
- Лыжныя п.
- Палкі ў колы ўстаўляць (пераноснае значэнне: свядома перашкаджаць якой-н. справе).
Фразеалагізмы:
- З-пад палкі (размоўнае) — пад прымусам.
- Палка з двума канцамі — гаворыцца пра тое, што можа скончыцца і добра і дрэнна.
|| памяншальная форма: палачка.
- П.-выручалачка (пераноснае значэнне: пра таго, хто заўсёды дапамагае, выручае; размоўнае).
- Палачка Коха — туберкулёзная бацыла.
|| прыметнік: палачны.
- Палачная дысцыпліна (пераноснае значэнне: пра дысцыпліну, якая падтрымліваецца жорсткімі мерамі).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)