палка назоўнік | жаночы род

Зрэзаны тонкі ствол або тоўстая галіна без сукоў, што ўжыв. як апора пры хадзьбе і для іншых мэт, а таксама ўвогуле прадмет такой формы.

  • Ісці, абапіраючыся на палку.
  • Сукаватая п.
  • Лыжныя п.
  • Палкі ў колы ўстаўляць (пераноснае значэнне: свядома перашкаджаць якой-н. справе).

Фразеалагізмы:

  • З-пад палкі (размоўнае) — пад прымусам.
  • Палка з двума канцамі — гаворыцца пра тое, што можа скончыцца і добра і дрэнна.

|| памяншальная форма: палачка.

  • П.-выручалачка (пераноснае значэнне: пра таго, хто заўсёды дапамагае, выручае; размоўнае).
  • Палачка Коха — туберкулёзная бацыла.

|| прыметнік: палачны.

  • Палачная дысцыпліна (пераноснае значэнне: пра дысцыпліну, якая падтрымліваецца жорсткімі мерамі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)