Verbum

паліць​¹ дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Знішчаць агнём.

   • П. паперу.

2. Прымушаць гарэць (для асвятлення, ацяплення).

   • П. дровы.

3. Запальваць (крыніцу асвятлення; размоўнае).

   • П. святло.

4. у чым і што. Распальваць і падтрымліваць агонь у печы; абаграваць памяшканне, раскладваючы агонь у печы, пліце і пад.

   • П. у печы або печ.
   • П. лазню.

5. Апрацоўваць агнём, жарам, абпальваць (размоўнае).

   • П. цэглу.

6. Дзеяннем чаго-н. гарачага, едкага ці халоднага выклікаць апёк, адчуванне апёку.

   • Сонца паліла нясцерпна.
   • Мароз паліць твар.

7. пераноснае значэнне: Трывожыць, мучыць.

   • Смутак паліць душу.

|| закончанае трыванне: спаліць.

|| назоўнік: спаленне.

|| назоўнік: паленне.