палавіна, , ж.

  1. Адна з дзвюх роўных частак, якія разам складаюць цэлае.

    • П. памідора.
    • П. справы.
    • П. зімы прайшла.
    • Першая п. гульні (у спорце).
  2. Сярэдзіна якой-н. адлегласці, прамежку часу.

    • Праехаць палавіну дарогі.
    • П. восьмай вечара.
  3. Асобная частка жылога памяшкання (уст.).

    • Парадная п. дома.
  4. Пра жонку (разм. жарт.).

    • Мая п. ў ад’ездзе.

|| памянш. палавінка, .

|| прым. палавінны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)