палавіна назоўнік | жаночы род
-
Адна з дзвюх роўных частак, якія разам складаюць цэлае.
- П. памідора.
- П. справы.
- П. зімы прайшла.
- Першая п. гульні (у спорце).
-
Сярэдзіна якой-н. адлегласці, прамежку часу.
- Праехаць палавіну дарогі.
- П. восьмай вечара.
-
Асобная частка жылога памяшкання (устарэлае).
- Парадная п. дома.
-
Пра жонку (размоўнае жартаўлівае).
- Мая п. ў ад’ездзе.
|| памяншальная форма: палавінка.
|| прыметнік: палавінны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)