палатка, ​✂, ж.

  1. Часовае памяшканне з нацягнутай на каркас тканіны, скуры.

    • Раскінуць палаткі.

  2. Лёгкая пабудова з прылаўкам для дробнага гандлю.

    • Хлебная п.

|| прым. палатачны, ✂ і палаткавы, ✂.

  • Палатачны гарадок (часовы пасёлак з палатак).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)