палатка

назоўнік | жаночы род

  1. Часовае памяшканне з нацягнутай на каркас тканіны, скуры.

    • Раскінуць палаткі.

  2. Лёгкая пабудова з прылаўкам для дробнага гандяю.

    • Хлебная п.

|| прыметнік: палатачны і палаткавы.

  • Палатачны гарадок (часовы пасёлак з палатак).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)