пакора назоўнік | жаночы род

  1. Поўнае падпарадкаванне, пакорнасць.

    • Хрысціянская п.

  2. Паслушэнства, пакорлівае прыняцце лёсу.

    • Прыняць патрабаванні з пакораю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)