паказуха назоўнік | жаночы род | размоўнае
Выгляд усяго добрага, паспяховай дзейнасці; дзеянні, разлічаныя на знешні эфект, на тое, каб зрабіць добрае ўражанне на каго-н.
- Устроілі паказуху перад начальствам.
|| прыметнік: паказушны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)