пакаянне назоўнік | ніякі род | кніжнае
Добраахвотнае прызнанне ў зробленай правіннасці, памылцы.
Адпусціць душу на пакаянне (размоўнае жартаўлівае) — пашкадаваць, злітавацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)