пакаянне, ✂, н. (кніжн.).

Добраахвотнае прызнанне ў зробленай правіннасці, памылцы.

◊

  • Адпусціць душу на пакаянне (разм. жарт.) — пашкадаваць, злітавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)