пагоня, , ж.

  1. Праследаванне каго-, чаго-н. з мэтай дагнаць, злавіць.

    • Кінуцца ў пагоню за кім-н.
  2. Чалавек ці, звычайна, група людзей, якія праследуюць каго-н.

    • П. бегла па слядах.
  3. перан., за кім-чым. Імкненне дабіцца каго-, чаго-н., дасягнуць чаго-н.

    • П. за прыбыткам.

  • У пагоні за кім-чым, у знач. прыназ. — імкнучыся да каго-, чаго-н.

    • У пагоні за славай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)