пагадзіцца, ; зак.

  1. з кім-чым і без дапаўнення. Выказаць згоду з кім-, чым-н.

    • П. з прапановай.
    • — Так, нам тады было надта цяжка, — пагадзіўся са мной сусед.
  2. на чым і без дапаўнення. Прыйсці да згоды, сысціся на чым-н.

    • Пагадзіліся ісці пехатой.
    • Пагадзіліся на тым, што туды паеду я.
  3. Памірыцца з кім-н. або прымірыцца з чым-н., прывыкнуць да чаго.

    • Паспрачаліся, а потым пагадзіліся.
    • Ён ніяк не мог п. з тым, што несправядліва з ім абышліся.

|| незак. пагаджацца, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)