падзівіцца, ✂; зак.

  1. гл. дзівіцца.

  2. на каго-што, з дадан. сказам і без дапаўнення. Паглядзець са здзіўленнем, з цікавасцю.

    • П. на незвычайны ўраджай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)