падзівіцца,
-
гл. дзівіцца. -
на каго-што, з
дадан. сказам і без дапаўнення. Паглядзець са здзіўленнем, з цікавасцю.- П. на незвычайны ўраджай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
падзівіцца,
на каго-што, з
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)