дзеяслоў | закончанае трыванне
гл. думаць.
Правесці некаторы час, думаючы пра што-н.
- Не спяшайся з вывадам, добра падумай.
падумаеш, падумайце: Ужыв. як пабочн. сл. або як рэпліка для выражэння насмешкі, недавер’я і пад. (размоўнае).
- Падумаеш, такі знаток знайшоўся.
- Падумайце, ён яшчэ і грубіяніць мне!
Фразеалагізмы:
- І не падумаю (і не падумаеш, і не падумаў і пад.; размоўнае) —
- 1) у спалуч. з інфінітывам: абазначае адмаўленне, нязгоду, нежаданне.
- Падбухторваў мяне на дрэннае, а я і не падумаў ісці на такое.
- І не падумаю прасіць прабачэння;
- 2) без інф. выражае катэгарычны адказ.
- — Адпусціш мяне ў горад? — І не падумаю.
- 1) у спалуч. з інфінітывам: абазначае адмаўленне, нязгоду, нежаданне.
- Падумаць! і падумаць толькі! (размоўнае) — выражэнне здзіўлення.
- Падумаць толькі: што мы выцерпелі!
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)