падстава​1 назоўнік | жаночы род

Прычына, важкія абставіны, якія робяць зразумелымі што-н., з’яўляюцца асновай для чаго-н.

  • Мець законныя падставы для чаго-н.
  • Заявіць пра што-н. з поўнай падставай.
  • На агульных падставах (нараўне з усімі).
  • На падставе чаго, у знач. прыназоўнік: — зыходзячы з чаго-н., апіраючыся на што-н., у адпаведнасці з чым-н.
  • Дзейнічаць на падставе інструкцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)