падпусціць, ; зак.

  1. Даць наблізіцца, падысці.

    • П. звера на адлегласць стрэлу.
  2. Сказаць, скарыстаўшы зручны момант (разм.).

    • П. жарт.
    • П. шпільку (перан.).

|| незак. падпускаць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)