падпольшчык, ✂, м.

Асоба, якая займаецца падпольнай дзейнасцю.

|| ж. падпольшчыца, ✂.

|| прым. падпольшчыцкі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)